Het gebruik van in potgrond in de land- en tuinbouw staat internationaal al enige jaren ter discussie. Niet zo gek als je bedenkt dat voor turf, een belangrijk bestanddeel van potgrond, grote veengebieden worden afgegraven.
Engeland loopt in de discussie voorop en heeft het gebruik van potgrond met turf voor particulieren vanaf dit jaar al verboden! En ook het gebruik in de professionele sector in Engeland wordt binnen enkele jaren helemaal verboden.
Wat is het probleem? Turf is een natuurproduct dat bestaat uit gecomposteerde planten. Het wordt als fossiele grondstof gewonnen uit (voormalige) veenmoerassen. Deze veen(moeras)gebieden hebben een belangrijke functie. In de veengebieden slaan namelijk, net als bossen, grote hoeveelheden koolstof op en door het afgraven van de veenvelden komen grote hoeveelheden CO2 in de lucht. Uit onderzoek blijkt dat de vernietiging van de veengebieden verantwoordelijk voor 5-7% van de uitstoot van broeikasgassen. Ook zijn de veengebieden rijk aan allerlei dieren en planten en zorgen voor een waterbuffer omdat veen water opneemt. Dat laatste is ook juist de reden dat turf (gedroogd veen) wordt toegevoegd aan potgrond! Verder is turf licht en arm aan voedingsstoffen. Ideaal dus om aan te vullen met kalk en voedingsstoffen in de gewenste verhouding.
Kunnen we wel zonder turf in potgrond? En wat kunnen we als moestuinders hier aan doen?
Ja dat kan. Er zijn steeds meer alternatieve turfvervangers die in potgrond gebruikt worden, zoals bladcompost. Potgrond is eigenlijk alleen nodig voor de kiemfase van planten. Het is soms even zoeken, maar er zijn steeds meer aanbieders die turfvrije potgrond aanbieden. Let op dat “bio” potgrond niet persé betekent dat er geen turf inzit. Je kunt ook 
zelf turfvrije potgrond maken door (zelfgemaakte) compost te mengen met 2 delen tuingrond. Eventueel kun je kalk of zand toevoegen.
